3 keer bezoek

Vandaag is een regenachtige en koele dag, de eerste sinds zo’n 2 maanden. Heerlijk weer om eens achter de computer te duiken en een update te schrijven.

De vorige update was op 1 januari, mijn ouders waren toen nog op bezoek. Nou ja, van bezoek kun je niet meer spreken. Inmiddels is Zuid Afrika een 2e thuis geworden voor ze. Gelukkig maar, in drie maanden hebben ze aardig hun plekje gevonden, ook hier een leven opgebouwd. Het is ook zeker geen vakantie. Papa werkt 5 dagen per week in en rond het huis, mama’s dagen zijn ook heel afwisselend met de kleinkinderen, lezen, fietsen, huishouden, naaien etc etc. Vervelen doen ze hier zeker niet!

Begin januari zijn we een weekendje als familie weg gegaan. Robin, mijn broertje was op bezoek en Wouter (ander broertje) woont hier. We zijn in Ceres geweest waar we een huisje huurden. Alleen Martin en Jorina met de kinderen ontbraken nog 

Het was gelukkig een niet al te warm weekend want in Ceres kan het in de zomer snikheet worden (rond de 40C) Wij hadden weer van zo’n 25C, dus prima vertoeven. We hebben een prachtige wandeltocht gemaakt naar een waterval en gezwommen in een ‘zwemgat’ (een meertje dat hoorde bij de boerderij waar water voor in de droge zomermaanden wordt opgevangen).

Midden januari zijn mijn ouders weer terug naar Nederland toe gegaan. Tegelijkertijd werden we vergezeld van een bezoek van Jan zijn ouders. Justin was helemaal blij, want nu waren de andere opa en oma er (om de hoeveelheid aandacht maar even op peil te houden ) Jan zijn ouders hebben hier 2 weken vakantie gehad en zijn als afsluiting van hun vakantie naar Knysna gegaan.

Begin februari hebben Jan en ik ook 1,5 week vakantie genomen. Het was 3 jaar terug dat wij als gezin echt vakantie hadden en met elkaar weg waren, dus hier keken we dan ook enorm naar uit. Ook wij zijn naar Knysna gegaan, een paar dagen samen met Jan zijn ouders en daarna als gezin.

De eerste week huurden we een huisje langs de rand van het bos. We hadden een buitendouche, dus konden elke ochtend de zonsopgang van onder de warme waterstralen bekijken.

In Knysna hebben we elke dag wat anders gedaan, wandeltochten, autoritjes, stranddagje, Elephants Patrc, buitenzwembad met glijbanen… Voor de tweede week hadden we geen plan, we besloten om richting Baviaanskloof te gaan. In Baviaanskloof zijn geen voorzieningen, dus boodschappen haalden we in het laatste dorp voordat we de kloof inreden.

Baviaanskloof zelf is prachtig, afgelegen en rustig. Met hier en daar een boerderijtje kun je genieten van de rust (in een lengte van 200 km wonen er zo’n 2000 mensen). Ook daar hebben we een wandeling gemaakt door een kloof waarbij je op sommige plekken beide kanten kon aanraken (zie foto’s).

Midden februari kwamen we weer terug en kregen we bezoek van Liesbeth, Bram en haar ouders. Liesbeth ken ik al zo’n beetje mijn hele leven (vanaf de kleuterschool), dus het was voor ons beiden dat zij mijn leven hier leerde kennen.

Nu denk je waarschijnlijk zoiets dergelijks als: 'wat een luizenleventje' of 't lijkt wel alsof ze altijd vakantie hebben'. Niets is minder waar, er moet hier ook gewerkt worden...!
Inmiddels ben ik ook weer begonnen met werken. 5 dagen per week werk ik ’s morgens thuis om alle directeurstaken voor de school weer voor mijn rekening te nemen. En ondanks dat we een kleine school zijn met maar 55 leerlingen komt daar toch genoeg bij kijken. Door het stopzetten van de subsidie voor Nederlandse scholen in het Buitenland vanuit de Nederlandse overheid is ook de toekomst van de school nog onzeker. Helaas zijn we op dit moment niet kostendekkend, dus we zoeken naar diverse mogelijkheden om het voortzetten van de school te garanderen.
Per eind februari geef ik ook weer les, nu aan groep 5 en 6. De methodes zijn me helemaal bekend, dus wat dat betreft is het vrij makkelijk inkomen. Ik geniet er enorm van om weer voor de groep te staan en het contact met de kinderen te hebben.

Met Jan gaat het ook goed, voor zijn werk is er altijd genoeg te doen. Momenteel wordt er gekeken naar een partner om uit te breiden. Hij zit nog regelmatig in Pretoria en vertrekt binnenkort naar de Oostkaap om ook daar nieuwe klanten aan te trekken.

Justin geniet nog van school, maar komt vaak doodmoe thuis. Hij heeft zijn middagslaapjes nog hard nodig. Esther is weer een heel ander kind, zij is gevoelig voor geluiden en slaapt veel minder dan Justin altijd deed. Ze lacht wel heel lief, heeft ontdekt dat er handjes aan haar lijf zitten en duimt zo’n beetje de hele dag. We zijn apetrots op onze kinderen.

Tot zover weer wat nieuws over ons leven hier.
Hartelijke groeten en veel liefs,
Jan, Caroline, Justin en Esther