nieuwe update Jan en Caroline

In Nederland staan jullie aan het begin van de zomervakantie. In Zuid Afrika hebben we ook een winterstop van 4 weken. Mijn vakantie is al weer een week terug begonnen. Na 4 enorm drukke maanden kan ik er eindelijk weer eens voor gaan zitten om een update op de weblog te zetten.

Want ja, zo voel ik me inmiddels wel, een ‘multi tasker’ die probeert om alle ballen in de lucht te houden. Sinds eind februari werk ik weer voor de school, naast de lesgevende taken ook als directeur. Ik heb regelmatig gedacht dat ik er mee zou stoppen, omdat het gewoon best heftig is naast een jong gezin waar ik bewust full time voor zorg (Esther gaat niet naar een oppas, Justin wel ’s morgens). Tegelijkertijd vind ik het ook ontzettend leuk en uitdagend. Ik leer zo onwijs veel op gebied van aansturen, begeleiden, organiseren etc. dat ik dat niet zomaar wil missen. Dus na lang wikken en wegen ga ik vol goede moed weer een nieuw schooljaar in. Maar nu eerst nog even genieten van een welverdiende vakantie…

Koningsdag hebben we in april goed gevierd met elkaar. Een gezellig samenkomen van Nederlanders uit de wijde omtrek. Ook de Nederlandse school stond er met een programma, de koningsspelen, kraampjes en de verkoop van oliebollen. We hebben uiteindelijk een leuk bedrag aan winst opgehaald ten behoeve van de schoolkas. Doordat we per 1 januari geen subsidie van de Nederlandse overheid meer ontvangen hebben we een aantal maatregelen moeten nemen om geen verlies te maken. Gelukkig zien we inmiddels ook een sterke groei van het leerlingenaantal, dus verwacht ik dat we aan het einde van het jaar 2014 de uitgaven en inkomsten weer in balans zullen zijn.

Begin juni organiseerden we ook een schaatsfestijn. ‘it giet oan’ was het thema van de Elfstedentocht welke we hielden op de schaatsbaan in Kaapstad. Ook nu was de opkomst weer groot, een goed teken voor ons als school. De kinderen kregen een echte Unox muts, lekker warme chocolademelk en een plak cake. Er was gluhwein, erwtensoep en broodjes worst. Ja, voor jullie misschien heel normaal om bij de Jumbo te kopen. Voor ons goud waard $$$.

Vorige week woensdag was ik jarig. Ik ben me weer flink te buiten gegaan aan het bakken van taarten, koeken en zoute hapjes. ’s Morgens en ’s middags waren er vriendinnen met heeeel veel baby’s, peutertjes en kleutertjes over de vloer. Niks is lekkerder voor me dan de hele dag zitten en kletsen, dus dat was top. Van Jan kreeg ik een verjaardagskaart waarop stond: ‘van harte gefeliciteerd met je 33e verjaardag’ (hij was zeker vergeten dat ik 32 jaar werd…)

Jan is de afgelopen maanden regelmatig weg geweest. Hij gaat sowieso elke maand wel een paar dagen naar Pretoria. Daarnaast heeft hij een weekje in Turkije doorgebracht en was hij een paar dagen in Italië. Daar reed hij in een Ferrari, werken noemen ze dat in de volksmond… Naast de leuke kanten van zijn baan zijn er ook genoeg lastige problemen welke op zijn bordje komen. Hij heeft onlangs een nieuwe website gelanceerd, www.validtradesa.co.za, mocht je meer willen weten.

Met Justin gaat het ook goed. Hij praat al een aardig woordje Afrikaans, en volgens mij volgt hij ook wel het één en ander in het Engels. Nederlands blijft toch nog wel zijn hoofdtaal, dus soms is het best lastig als je zoveel talen tegelijk leert. Ik denk persoonlijk dat hij ook meer wiskundig aangelegd is, dus als ik hem vergelijk met leeftijdgenootjes ervaar ik dat zijn zinsbouw nog niet zo ver ontwikkeld is. Maar ach, hij is een flierefluiter die zich als een vis in het water voelt bij andere kinderen. Zoveel zorgen maak ik me er dus ook niet om.

Esther is een klein lachebekje. Zij is ook een makkelijk kind dat lekker in haar routine zit en een goede eetlust heeft (dat is toch het belangrijkste op die leeftijd?) Sinds kort slaapt ze ’s nachts ook door. Niet omdat ze wilde, maar omdat wij haar een handje helpen (lees: ze huilt maar lekker door ’s nachts). Het gaat zo goed dat ze vanochtend om 7.30 wakker werd.

Van begin april tot begin juni zijn mijn ouders ook weer in Zuid Afrika geweest. Een heel gezellige tijd, waarin ik ook een eigen kantoor in huis gekregen heb. In de meest zonnige kamer van het huis zit nu een vast bureau met 2 bureaustoelen (ook één voor Jan) waar ik mijn werk kan doen. Dat is een vooruitgang van de secundaire arbeidsomstandigheden, want voorheen zat ik aan de keukentafel. Dat is verre van ideaal, want het was altijd een chaos op en rond de tafel.
Eind april zijn we ook een lang weekend weg geweest met mijn ouders, Wouter, Liza en ons gezin. We zaten in Cederberge, een heerlijk afgelegen gebied met minimale voorzieningen. Maar zo’n mooie natuur!!! Daar komen we vast nog eens terug.

To zover weer een berichtje vanuit het winterse Zuid Afrika (maar vandaag een zonnige dag met zo’n 20C)

Veel liefs,
Jan, Caroline, Justin en Esther

Ps: nu ik foto’s bij mijn verhaal zoek, merk ik dat ik veel te weinig foto’s maak… hopelijk bij het volgende verslag wat meer foto’s.