Update van de Brakken

Hallo allen,

Ruim 3 maanden terug schreef ik jullie onze laatste update, het lijkt erop dat de tussenpozen tussen elke update steeds langer worden. Logisch, want wij hebben hier ook een normaal geroutineerd leven dat bestaat uit werken, huishouden en andere dingen die bij een gezinsleven horen. Soms dus lastig om te bedenken wat ik weer zou kunnen schrijven, maar ik ga er weer eens een avondje voor zitten.

Afgelopen week zijn we een klein weekje op vakantie gegaan. Het was hier schoolvakantie, dus ook voor mij met m’n werk de handigste tijd om er even tussenuit te zijn. We zijn 3 nachten in Tsitsikamma geweest, een prachtig natuurgebied met enorm diepe kloven en grote hangbruggen. Het is ook wel toeristisch, dus veel vermaak voor de toerist.
Na 3 dagen werd er een regenachtige dag voorspeld, voor ons reden om nog wat verder te rijden en naar Addo Elephant Parc toe te gaan. Dit is een nationaal park waar safari’s worden gemaakt. We zijn 2 dagen op zoek gegaan naar olifanten, luipaarden, buffels, neushoorns, zebra’s, leeuwen, kudu’s en ander wild. Het weer was wat aan de koele kant, maar dat is juist goed voor een safari omdat de dieren dan lekker actief zijn. En hoewel Jan al vele keren een safari heeft ondernomen, heeft hij nog nooit een luipaard in het wild gezien (zo ook deze keer niet…)
Nadat we ook hier 1 nacht overnacht hadden, reden we weer terug richting Plettenberg Bay. Een prachtig dorp langs de zee. Vrijdag wilden we hier nog wat rondwandelen voordat we naar huis toe zouden gaan, maar Esther werd al gauw weer moe, dus zijn we maar direct terug gereden.
De kinderen hebben genoten, wij zijn opnieuw toe aan vakantie, haha. Met die twee kleintjes komt er natuurlijk weinig van uitslapen en nu Esther wat groter wordt, speelt ze heeeeeel graag met Justin zijn auto’s… Ze liggen elkaar dus nog wel eens in de haren (Esther heeft nog niet zoveel haar, maar dat komt vast nog wel) en Justin komt er natuurlijk altijd sterker uit. Ervaringsdeskundigen, is dit gedrag normaal? Ook in de auto hebben we heel wat ruzies kunnen sussen, met 1700 km op de teller waren de ritten zeker niet saai.
Vanmiddag zijn we dus terug gekomen, een week zonder telefoon, internet, post, whatsapp e.d. was heerlijk. En nu zitten we beide met de laptop al weer op schoot…

Hoewel Jan maandag weer begint met werken, voelt hij er zich rustig bij om nu alvast de mails af te werken. In vergelijking met vorig jaar werkt Jan ontzettend veel meer. Hij vertrekt voor dag en dauw ’s morgens om 5.30 en werkt zeer regelmatig tot ’s avonds door. Regelmatig is hij een paar dagen achter elkaar naar klanten of in Pretoria/Johannesburg en ook in het weekend wordt de laptop opgestart. Gelukkig gaat het heel erg goed met het Validtrade Kaapstad, dus dat geeft natuurlijk veel voldoening en nieuwe energie. Er komen veel nieuwe klanten bij en Jan is onlangs begonnen met marketing campagnes.

Onderhand gaat mijn werk voor de school ook gewoon weer door na de vakantie. Het frustreert me soms dat ik nog steeds niet mijn werk binnen de 8 uur gestelde tijd af kan krijgen. Meestal werk ik gemiddeld zo’n 16 uur en daarnaast heb ik de afgelopen tijd ingevallen (les gegeven) voor een collega die een blessure had opgelopen. Er lopen allerlei grotere en kleinere projecten. Onder andere is er onlangs een nieuwe docent voor het VO gestart. We onderzoeken de mogelijkheid om een nieuwe digitale taalmethode voor het VO onderwijs in te voeren. In het kader van kwaliteitszorg werken we aan een ouderenquête en een intern onderzoek. Binnenkort is er weer een vergadering met alle ouders en ben ik betrokken bij het sinterklaasfeest voor alle inwoners in Kaapstad. Tot slot is onze nieuwe website gelanceerd: www.nederlandseschoolkaapstad.com Neem gerust eens een kijkje  gelukkig ervaart de school ook de vruchten van alle inspanningen en zien we dat het leerlingen aantal blijft groeien. Dat is goed nieuws na een dip die we hebben gehad in 2013. Over 2 jaar is ons onderwijs volledig geprivatiseerd, de subsidie van de Nederlandse overheid loopt namelijk af. We hebben nieuwe leerlingen dus ook hard nodig voor het behoud van onze school.

Sinds kort ben ik ook begonnen aan een bijbelstudie van Beth Moore. Het thema is ‘David-seeking a heart like his’. Ik volg 10 lessen op een dvd met 2 vriendinnen één keer per twee weken op donderdagochtend. Daarnaast zijn er tussendoor 5 studies welke thuis kunnen worden bestudeerd. Ik geniet er enorm van om dieper op Davids leven in te gaan en hieruit levenslessen te trekken voor mezelf. Ik merk een toenadering tot God, want wie Hem zoekt zal Hem vinden.

Met de kinderen gaat het ook prima. En hoewel ze soms net kat en hond zijn, zijn het ook wel schatjes. Justin maakt heel makkelijk vriendjes met andere kinderen. Ik heb een paar keer een kind mee naar huis genomen met wie hij kon spelen. Momenteel komen er dagelijks kinderen naar me toe die zeggen ‘ek is ook een maatjie van Justin hoor’. M.a.w. ze willen maar al te graag met tannie Caroline en maatjie Justin mee gaan om te spelen.

Met Esther gaat het ook prima. Ze heeft inmiddels al 6 tanden gekregen en schuift overal naartoe. Schone kleren blijven niet lang schoon met dit kleine turbostofzuigertje in huis. Ze lacht veel en is een heel beweeglijk meisje. Het is grappig om het verschil te zien tussen 2 kinderen van dezelfde ouders. We merken beide dat ze meer op onderzoek uit gaat en alles wil vastpakken (Justin heeft nooit een kopje, glas of kaarsje van de tafel gehaald). Ze is wat pittiger en komt meer voor haarzelf op als iets niet zint. Justin was als baby gemoedelijker, ik ben dus benieuwe welke kant Esther op gaat 

De afgelopen maanden hebben we ook heel wat bouwlui over de vloer gehad. We werken aan de verplaatsing van het hek voor ons huis. Daarmee wordt de tuin een stuk groter en zullen we ook nieuwe planten gaan planten. In de oude tuin groeide weinig door de droogte, dus we leggen tegelijk irrigatie aan wat we wel nodig hebben met die warme en droge zomers. Bij de foto’s wat beelden van de ‘verbouwing’.

Een paar maanden terug al weer werd ik ook verblijd met een permanent residence permit. Eindelijk is er een einde gekomen aan het vele papierwerk en kan ik hier onbeperkt blijven.

Tot zover onze family business.
Veel liefs maar weer,
De Brakken!