update familie Brak 10-3-2013

Zondagochtend 6.00 uur, klaarwakker… Gisterenavond te vroeg naar bed toe gegaan denk ik. Televisie kijk ik hier niet, geen leuke programma’s. En met een boek in mijn hand ben ik al vroeg in slaap gevallen… Nu in elk geval klaarwakker en genoeg informatie om weer eens een weblog te schrijven.

Er zijn regelmatig mensen vanuit Nederland die vragen hoe het met ons gaat en zich misschien ook wel afvragen of ik me verveel. Integendeel zelfs, de afgelopen maand hebben met name in het teken gestaan van bezoekers. Begin februari hebben we vrienden te logeren gehad vanuit Rafael Amersfoort, onze kerk in Nederland. Heerlijk om een weekend lang Nederlands te praten, weer bijgepraat te worden over het reilen en zeilen in Rafael en een leuk uitstapje met hen te maken naar Franschoek + wijnproeverij. De wijnlanden blijven prachtig om doorheen te rijden, maar 5 minuten en we zitten er middenin! Wijnboerderijen zijn op nog geen 10 handen te tellen (dus in overvloed), en elke boerderij heeft zijn eigen identiteit. Bij de meeste boerderij staat ook een ´manor house´, een huis dat vaak in de tijd van Jan van Riebeeck gebouwd is en met zijn mooie gevels een Nederlandse uitstraling. Wat dat betreft voel je je als Nederlander snel thuis, jammer dat er een geschiedenis van slavernij achter schuilt…

Op 17 maart haalden we Wouter, mijn broertje op van het vliegveld. Ook hij heeft al zijn schepen verbrand in Nederland en is van plan hier permanent te komen wonen. Met een klein uurtje rijden zijn we bij zijn huis. Voor Nederlanders toch een aardig lange afstand, hier stelt het niets voor. Hij heeft een vriendin leren kennen 2 jaar geleden, zij woont ook in Kaapstad. Wouter heeft hier werk gevonden, een voorwaarde voor hem voordat hij naar Zuid Afrika toe zou gaan. Vandaag fietst hij de Argus, een fietswedstrijd langs de kust van Kaapstad van 110 km. Met een verwachtte temperatuur van 30C en starttijd om 10.00 uur wens ik hem veel succes. Er doen 35000 fietsers mee, één groot spektakel en een drukte van belang.

Hoogtepunt was toch wel het bezoek van mijn moeder. Als verrassing had mijn vader een ticket geboekt voor haar. Mama is van 20 februari tot 6 maart hier gebleven. Hoewel mijn moeder alle toeristische hoogtepunten na 3 keer een reis naar Zuid Afrika wel gezien heeft, heeft ze toch opnieuw de Tafelberg beklommen en zijn we ook weer naar Franschoek gegaan. Natuurlijk was elk moment met Justin onvergetelijk en waren dat misschien wel háár highlights!!!

Wij hadden in elk geval met een opvoedingsprobleem te kampen, Justin wilde dat oma alles deed en kon behoorlijk doordrammen om zijn zin te krijgen. Terrible two´s noemen de dat hier (Ik ben 2 en ik zeg nee). Momenteel gaan we vaker door de fase van een eigen willetje, maar over het algemeen is hij nog makkelijk hanteerbaar. Elke ouder zal zich soms afvragen of hij/zij het goed doet met de opvoeding, zo ook wij. Wanneer geef je toe en wanneer niet….?

Als klap op de vuurpijl zijn gisteren mijn schoonouders aangekomen in Kaapstad. Zij blijven van 9 tot 20 maart in hun vakantiehuis hier in Somerset West. Volgende week wordt Jan zijn oma 102 jaar oud, ongelooflijk om zo´n hoge ouderdom te mogen bereiken. Al 5 jaar lang nemen we elke keer in december afscheid in de verwachting dat zij het jaar erop niet meer leeft en elk jaar kunnen we haar weer bezoeken!

Tot zover alle bezoekjes, bijna een dagtaak op zich. Jan heeft het heel erg druk met zijn nieuwe werk. Hij staat ´s morgens om 4.45 uur op en vertrekt om 5.30 uur naar zijn werk om niet in de file te hoeven staan. Er zijn allerlei veranderingen waar hij mee te maken heeft, onder andere zijn ze vorig weekend overgestapt op een nieuw computerprogramma. Omdat hij met klanten te maken heeft en die natuurlijk tevreden wil stellen moest vanaf maandag alles weer werken. Dat is gelukt, maar het kost nog veel tijd om het programma ´eigen´ te maken. Daarnaast is Jan een week in Pretoria geweest om ook de medewerkers van Validtrade in Pretoria en Johannesburg te ontmoeten. Uiteindelijk is het de bedoeling dat er meer samenhang komt tussen de bedrijven waarbij ze alle drie dezelfde procedures en hetzelfde beleid hanteren. Onder andere is het een taak van Jan om hier zorg voor te dragen. Verder heeft Jan veel klanten bezocht de afgelopen maand. Sommige klanten zijn tevreden (en dat wil je natuurlijk zo houden), bij andere klanten verliep het gesprek wat moeizamer. In elk geval heeft hij genoeg werk op zijn schouders wat hem ook in de avonduren nog vaak bezig houdt.

Ik heb inmiddels ook contacten opgedaan met de Nederlandse school hier in Kaapstad. Zij hebben vanaf februari het computerprogramma ‘Parnassys’ in gebruik genomen. Het is een digitaal leerlingvolgsysteem waarin we alle vorderingen van leerlingen bijhouden, maar ook handelingsplannen, oudergesprekken e.d. Ook voor directie en bestuur is het gebruiksvriendelijk met allerlei administratieve zaken. Voor de leerkrachten, directie en bestuur mocht ik een training geven in het programma zodat zij hiermee om leren gaan. Het eerste contact is gelegd, ik sta er zeker open voor om in de toekomst meer voor hen te kunnen betekenen.

Bij onze kerk Shofar Christian Church raken we ook steeds meer betrokken. We hebben een goede bijbelstudiegroep gevonden die elke week op woensdagavond bij elkaar komt. Inmiddels hebben we ook fijne vrienden gekregen wat voor ons beide ook belangrijk is om ons thuis te voelen. Op dinsdagmiddag kom ik met een aantal andere moeders bijeen in een ´mama´s group´, naast dat het vooral heel gezellig is delen we ook iets uit de bijbel of bidden we voor elkaar.

Van 23 augustus tot en met 4 september hopen we in Nederland te zijn. Jan gaat voor zijn werk een weekje naar België. Een goede gelegenheid voor mij en Justin om mee te komen en veel kraambezoekjes af te leggen… (komende maanden wordt onze vriendengroep uitgebreid met een aantal babies).

Hartelijke groeten en veel liefs,
De Brakkies

Ps: las ik nou dat jullie bijna weer kunnen schaatsen na die mooie dagen ven 17C??? Hier begint officieel de herfst in maart, nog niet veel van te merken (morgen 35C)