herfst in kaapstad

Vandaag regent het letterlijk pijpenstelen, de dakgoten lopen over! Dat is Kaapstad, als het regent, dan regent het ook écht! De winter komt er aan, vandaag was het maar 15 graden (kouder als in Nederland), maar het wordt gelukkig afgewisseld met zonnige, warmere dagen. Een ideale dag om eens achter de laptop te kruipen en een update te schrijven.

Moeilijk bij het schrijven van een update is altijd waar begin je mee. Inmiddels schrijf ik onze belevenissen maar in de agenda, dat helpt bij het schrijven van de weblog.

In maart heeft Justin zijn eerste sportdag gehad. Het klinkt gek een sportdag op die leeftijd, ’t kind snapt niet eens dat hij in een rijtje moet blijven zitten… Sport is heel erg belangrijk voor Zuid Afrikanen, op school wordt elke middag na schooltijd sport gegeven. En je bent verplicht als leerling om daaraan mee te doen! Justin is pas 2 jaar, maar wordt dus vast goed voorbereid op de toekomst  Justin werd ook flink aangemoedigd door opa en oma Brak, zij waren hier ook 2 weken. We hebben er van genoten om elkaar weer even te zien.

Pasen is al weer even achter de rug, ook toen regende het hier. We wilden aanvankelijk een weekend weg gaan, maar alle plekjes die ik belde waren volgeboekt. Achteraf dus niet zo erg, gezien het weer. We vinden het jammer dat we juist met dit soort dagen geen ouders in de nabije omgeving hebben, maar gelukkig woont Wouter (broertje) hier ook inmiddels. Op z’n Nederlands hebben we lekker gegourmet, zo houden we de traditie maar in ere!

Afgelopen weekend zijn we er wel op uit geweest, naar de Breede Rivier bij Swellendam. Het was best een lange rit van 3 uur, maar zeer de moeite waard. De laatste 40 km waren off road, de weg werd vooral aan het einde erg slecht. Sporadisch reden we nog langs boerderijen met honderden hectares grond, waarna we uiteindelijk bij het gehuurde huis aankwamen. De wijdsheid en het uitgestrekte van het gebied kennen we niet in Nederland waar elke m2 gecultiveerd is, dus dat was extra genieten. ’s Avonds sterren kijken en een kampvuur maken zijn dingen waar elke jongen van droomt. Overdag hebben we met een speedboot op het water gevaren. Meestal gaan ze waterskieen, maar omdat de motor om de haverklap oververhit raakte kon dat deze keer niet. In de bijlage wat foto’s van het weekend.

Het leven bestaat (helaas) niet alleen maar uit vakantie vieren, gelukkig heb ik ook 2 baantjes gevonden. Full time thuis zijn is toch niets voor mij ben ik achtergekomen, dus ik ben op zijn paasbest als ik de handen uit de mouwen kan steken.
Op maandag en dinsdagochtend werk ik als vrijwilliger bij Agapé in Grabouw. Via deze link kun je een mooi filmpje van de organisatie bekijken: http://www.youtube.com/watch?v=FKGQJFKPhgk
Op maandag en dinsdagochtend geef ik les aan een Samuel van 7 jaar. Samuel is een pleegkind en heeft 9 andere oudere pleegbroers en zussen. Hij woont bij de oprichters van de organisatie, in het filmpje komt hij ook voor. Samuel is 7 jaar geleden geboren in de kofferbak van een taxi (hoe is het mogelijk he...). Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis werd geconstateerd dat hij niet meer leefde, hij werd aan de kant gelegd. Zijn moeder werd verpleegd, maar na zo'n 10 minuten kwamen de verplegers er achter dat er 'leven' bij Samuel was. Inmiddels is hij dus al weer 7, maar aanvankelijk werd gezegd dat hij nooit zou leren eten, praten, slikken, lopen en altijd een grote achterstand zou behouden. Zijn moeder wilde hem niet, vandaar dat hij nu in pleegzorg is.
Vroeger liep hij 3 jaar achter in ontwikkeling, 2 jaar geleden nog 2 jaar, 1 jaar geleden had hij een achterstand van 1 jaar en inmiddels nog maar 8 maanden. Hij maakt dus grote sprongen in ontwikkeling, buiten ieders verwachting om. Inmiddels is hij in staat alles te kunnen wat nooit verwacht werd. Hij kan niet functioneren op een normale school, maar hij is te goed voor de school voor gehandicapte kinderen waar hij tot nu toe op zat. Zijn pleegouders zochten iemand die hem individueel zou kunnen onderwijzen, volgens hen en therapeuten is hij er aan toe om te leren lezen en schrijven (groep3).
Ik ben 2 weken geleden begonnen om hem te onderwijzen. Ik betwijfel sterk of hij er echt aan toe is om te leren lezen en rekenen, ik denk dat hij voorwaarden hiervoor nog niet onder de knie heeft. Ik heb besloten het deze maand aan te kijken en dan in gesprek te gaan met zijn ouders. In elk geval is het heerlijk voor mij om iets binnen mijn vakgebied te doen.

Daarnaast heb ik werk gevonden bij de Nederlandse school in Kaapstad. Niet als leerkracht, maar min of meer een project om een advies uit te brengen op welke vlakken ik denk dat de school kan verbeteren. Daarnaast zal ik naast leerkrachten staan en in overleg met hen bekijken hoe we de resultaten van leerlingen kunnen verbeteren. Ik kan niet anders zeggen als dat het zeer uitdagend is.

Met Jan gaat het ook goed. Hij blijft her erg druk hebben met zijn werk, maar ik verwacht niet dat dat spoedig zal veranderen. Er ligt veel verantwoordelijkheid bij hem. Er is onlangs een nieuw computerprogramma aangeschaft wat nog niet helemaal soepel loopt, dus dat vergt veel van zijn energie en tijd. Daarnaast bezoekt hij regelmatig klanten, zowel in Kaapstad als elders in de Westkaap.

Wij wensen jullie ook allemaal weer het beste en veel zonnige dagen! Wat niet is kan nog komen…
Veel liefs,
Jan, Caroline en Justin