Een paar maanden in een notendop

Hier eindelijk weer eens een update van de Brakken. Het is erg lang geleden dat we een ‘ordentlike’ (wat is het Nederlandse woord?) update schreven, dus de hoogste tijd.
De afgelopen maanden is er veel gebeurd. Eind augustus en begin september waren we 2 weken in Nederland. Het was super om weer zoveel familie en vrienden te ontmoeten in zo’n korte tijd. Tegelijkertijd waren we toe aan vakantie na die 2 weken... Helaas is het ook niet gelukt om iedereen te zien, zo hadden we bijvoorbeeld graag allebei bij ons oude werk langs willen gaan. Maar met een kleine peuter moet je ook keuzes maken, want Justin werd vaak ongewild ook van hot naar her gesleept.
Eind september zijn we verhuisd naar ons definitieve stekkie. Heerlijk om nu weer een eigen huis te hebben dat helemaal naar ons zin is. Hier kunnen we ons gezin laten opgroeien en samen oud worden. Daardoor is het ook zinvoller om aanpassingen in het huis te doen. De toekomstplannen zijn om in elk geval badkamers te vervangen. Er zitten nog van die bruine jaren 70 modellen in. Hoef je in elk geval niet zo vaak schoon te maken :) Ons postadres is niet veranderd, want post halen we op bij een postbus bij het postkantoor.
We hebben zelf dus nog geen plannen voor een verbouwing, maar omdat dit huis een aangebouwd extra huis heeft voor mijn ouders wordt dat wel aangepast. Dus nu met 37 weken zwangerschap kruipt het stof ook overal, lopen er dagelijks bouwlieden over de vloer en daarnaast krijgt de tuin een flinke (hele flinke) snoeibeurt.
De afgelopen 2,5 week is mijn vader al bij ons, hij heeft zoveel gesnoeid dat er 5 vrachtwagens tuinafval is afgevoerd. De tuin is nu wel zo goed als klaar, nu moeten we het gaan bijhouden! Aanstaande woensdag komt ook mijn moeder, zij blijven samen tot midden januari. Kraamhulp kennen we hier niet, maar ik heb gewoon 2 maanden lang kraamhulp. Hoe luxe wil je het hebben!
Direct na de verhuizing belandde ik onverwacht in het ziekenhuis, het hartje van ons meisje klopte veel te snel (zie vorige bericht). Gelukkig gaat het nog steeds erg goed, met de medicatie blijft het hartje een normaal ritme behouden. Na de geboorte wordt eerst bekeken of haar hartje het zonder medicijnen aankan, dit is wel de verwachting. Haar hartje is verder gezond, even was ik bang dat ze een leven lang een hartpatiëntje zou zijn.
Ik ben wel op advies van de gynaecoloog vervroegd met verlof gegaan, dus vanaf begin oktober zijn mijn taken op school overgedragen aan een collega.
Vanaf midden tot eind oktober is er ook een vriendin vanuit Nederland op visite geweest. We hebben wel een paar uitstapjes gemaakt, maar zijn ook veel thuis gebleven. De laatste dagen was haar man er ook bij, dus samen hebben ze in elk geval de highlights van Kaapstad kunnen bezoeken.
Vandaag loopt Jan met mijn vader, broertje en 2 vrienden de 3 peaks challenge. Een hele prestatie voor alle 3, maar vooral voor Jan die niet getraind heeft. In Kaapstad beginnen ze bij een centraal gelegen plein en beklimmen ze de 1e top, Devils Peak. Daarna gaan ze weer terug naar het plein om vervolgens Tafelberg te beklimmen. Na Tafelberg weer terug naar het stadsplein en op naar de laatste berg Lions Head. Een tocht van 52 km op 1 dag in 28C waarbij de klim best zwaar is…. Petje af! Een bevalling schijnt gelijk te staan aan het beklimmen van de Mount Everest, dus mijn tijd komt nog wel.
Dit zijn een paar maanden in een notendop. Het weer verandert nu snel. We hebben al weer veel warme, zomerse dagen afgewisseld met regen. De volgende update is met meer baby nieuws!